Afgelopen zondag nam Judo Ryu Rijkse deel aan het 19e Internationaal Hooglands Judotoernooi. Dit jaar met judoka’s uit Groot-Brittannië, Duitsland, Roemenië en Tsjechië.
[nggallery id=45]
De eerste groep mocht al om 9.00 uur aantreden.
Jayden de Bruin begon sterk met twee winstpartijen op ippon. In zijn derde partij tegen een sterke tegenstander van Top Judo Utrecht liep hij tegen een ongelukkige yuko aan waardoor deze partij verloren ging. Zijn laatste partij bleef hij makkelijk overeind en had voortdurend het initiatief waardoor de scheidsrechtersbeslissing in zijn voordeel uitviel. Dit betekende een welverdiende tweede plaats.
Max van Burgel was na een wat ongelukkig verlopen Frans Odijk-toernooi weer weinig gelukkig. Tegen een sterke tegenstander kwam hij in zijn eerste partij onzacht met zijn hoofd in aanraking met de mat. Hierdoor belandde hij in een houdgreep. Erger nog was dat hij weer moest opgeven met een vervelende hoofdpijn.
Diemas van der Horst kwam voor Top Judo Utrecht uit maar de coaching werd beurtelings door Judo Ryu Rijkse en Top Judo Utrecht gedaan. Diemas krijgt zijn ouderwetse vorm weer terug. De extra trainingen werpen hun vruchten af. Zijn fanatieke krachtjudo bracht hem in elke partij de volle winst. Mooie eerste plaats en net als alle andere prijswinnaars een plek in de spotlights begeleid met muziek.
Voor Jaimy Stevens was dit na een lange blessure de eerste keer dat hij weer fit aan een toernooi kon deelnemen. Nog niet helemaal in topvorm kon hij alle wedstrijden in zijn voordeel beslissen. Vooral de winst tegen een tegenstander van Top Judo Nijmegen waarvan hij al 6 keer heeft verloren, gaf hem bijzonder veel voldoening. Beetje jammer was dat de wedstrijdorganisatie een fout maakte door Jaimy in eerste instantie een derde plek toe te wijzen, maar na ingrijpen van coach Kirsten werd dit keurig rechtgezet. Mooie eerste plek.
In de tweede groep kwamen Melanie van Hattem, Abigail Moya Donkers en Matthijs van der Poel de mat op. Allen op mat 4 wat voor de coaching wel handig uitkwam.
Abigail Moya Donkers mocht als eerste aan de slag en begon voortvarend met ippon. Ze was in dezelfde poule ingedeeld als Melanie en deze was nog een maatje te groot. Haar derde partij tegen een sterke tegenstandster uit Engeland werd verloren na een snel uitgevoerde o-soto-gari. Uiteindelijk bleken de resultaten voldoende voor een derde plaats.
Melanie van Hattem heeft veel ervaring, en dat kwam haar goed van pas. Tegen haar eerste tegenstandster uit Engeland die qua fanatisme niet voor haar onderdeed, wist ze de controle te houden met haar sterke pakking. Na een gelijkopgaande strijd leverde een verrassende o-soto-gari een ippon op. De wedstrijden tegen Abigail en haar laatste wedstrijd wist ze relatief eenvoudig op ippon te beslissen. Resultaat: uiteraard een mooie eerste plaats.
Matthijs van der Poel leek dit toernooi een slow starter. Het leek wel alsof hij wakker moest worden, maar elke partij ging beter. In zijn eerste partij probeerde hij met uke goshi zijn tegenstander te werpen maar bleken twee verrassende tani-otoshi’s de sleutel tot succes. Zijn tweede partij bleek een yuko voldoende om de partij te beslissen. Zijn derde partij wist hij net als de eerste op ippon te beslissen tegen een fanatieke tegenstander. In zijn laatste partij kwam hij uit tegen een tegenstander die hem in het verleden al wat hoofdbrekens heeft bezorgd. Omdat Matthijs hem al wel eens met de nodige moeite had verslagen begon hij vol vertrouwen aan de wedstrijd. Mooie overnames en uiteindelijk een houdgreep leverde hem na deze finale een prachtige eerste plaats op.
In het derde blok was het de beurt aan de jongste judoka’s in de leeftijdscategorie -10 jaar.
Damian Baljet begon vol enthousiasme, maar liet zich twee keer door een zeer ervaren tegenstander verrassen met een overname, welke beide resulteerden in een waza-ari. Dit bleef helaas ook het beeld in de volgende partijen, waardoor het Damian niet lukte om een partij in zijn voordeel te beslissen. Hij verliet het toernooi echter wel met een mooie herinneringsmedaille en een 10 voor inzet.
Esmé Scherrenberg was in haar eerste partij overduidelijk de beste judoka op de mat. Ze controleerde haar tegenstander met haar sterke pakking en wist die te gebruiken om mooie worpen te maken. Haar tweede partij was wat lastiger. Haar tegenstander bleek een maatje te groot, maar ondanks dat bleef Esmé tot het laatste moment terugvechten. De laatste partij ging gelukkig weer naar Esmé, die net als in de eerste partij de hele wedstrijd controleerde en zo in haar voordeel besliste. Een verdiende tweede plaats was het resultaat.
Arthur Schoenmakers zat in een poule met veel ervaren judoka’s. Hoewel hij elke partij vol enthousiasme de mat op ging, lukte het hem niet om zijn worpen door te zetten en de benodigde punten te scoren. Toch ging Arthur weer een ervaring rijker en met een grote glimlach op het gezicht met een herinneringsmedaille naar huis.
Waar de judoka’s tot 2000 geboren nog in kleine poules mochten strijden, ging het toernooi in de middag verder met deelnemersvelden van minimaal 12 judoka’s voor de klasse tot 15 jaar. En dus werd het dubbele eliminatiesysteem gehanteerd (na 2x verliezen eruit).
Misha Ruijgrok is met zijn verjaardag in december ongunstig geboren en viel met zijn 11 jaar nu al direct in de klasse tot 15 jaar. Het viel dan ook niet mee om hier staande te blijven. Voor het eerst partijen van 3 minuten en dat had zeker geen probleem geweest voor Misha, maar wel het hoge niveau waar hij in uitkwam. Na 2 partijen was het helaas over en uit voor hem.
Ook voor Vincent de Bruijn die eveneens pas aan het eind van het jaar 12 wordt, was het een pittige aangelegenheid. Daarbij heeft hij nog vrijwel geen wedstrijdervaring. Zijn eerste partij begon Vincent heel ontspannen tegen een zeer ervaren en sterke tegenstander. Vincent wist heel goed staande te blijven, sterker nog hij plaatste aanvankelijk de meest gevaarlijke aanvallen. Pas aan het eind van de partij kreeg zijn tegenstander hem te pakken. In de volgende partij maakte Vincent een aanval waarbij hij op 1 been bleef staan. Dit werd direct afgestraft, waarna ook voor hem het toernooi ten einde was.
Voor de 13-jarige Arne Steemers was het geen nieuw gegeven om in een veld van 21 deelnemers te strijden. In de 1e ronde trof hij een van de latere finalisten uit Wijk bij Duurstede. Een gelijk opgaande strijd werd ook in de verlenging (golden score) niet beslist. Uiteindelijk verloor Arne door beslissing van de scheidsrechter. In de herkansing kwam Arne sterk terug met ippon-overwinningen. In de beslissende partij voor de wedstrijd om de 3e plaats reageerde hij echter onvoldoende op de aanval van zijn tegenstander en ging onderuit. Heel jammer, want een hogere plaatsing had er zeker ingezeten.