Judo Ryu Rijkse

Judo Ryu Rijkse op het WK Judo!

wkjudoAfgelopen  zaterdag was het dan eindelijk zover. Met een groep van ongeveer 30 man vertrok de groep van Judo Ryu Rijkse richting Rotterdam om daar van het WK Judo te genieten. We waren rond kwart over 9 bij de Ahoy en lieten de indruk van de zaal op ons inwerken. Hoge tribunes, veel licht en camera’s en in het midden een grote blauw met gele judomat. Nederland was vandaag vertegenwoordigd met Marvin de la Croes, Edith Bosch en Marhine Verkerk, dus hadden wij goede hoop op een Nederlands succesje en we deden ook hard ons best om de iedereen aan te moedigen. Met een onvergetelijke sfeer in zaal won Marhinde Verkerk haar finalepartij. Uiteraard was het na de judowedstrijden tijd voor de kids op handtekeningenjacht te gaan en met succes! Het een spectaculaire, leuke en gezellige dag, vol met goed en leuk judo, mooie worpen een prachtige afsluiter met een gouden randje!

 
[nggallery id=10].
 
Marhinde Verkerk heeft in Rotterdam voor een ongelooflijk succus gezorgd door het goud voor zich op te eisen. De 23-jarige judoka uit Rotterdam vocht zich in eigen huis eenvoudig door de voorronden heen. Het sprookje werd, in een kolkend Ahoy, op prachtige wijze voltooid in de finale. Verkerk was de gehele finale dominant en liet opponente Maryna Pryshchepa geen enkele kans.
 
Halverwege de partij bracht de Rotterdamse al een waza-ari op het bord en de Oekraïnse kon er niets tegenover stellen. Verkerk voegde een nieuwe gouden medaille toe aan een imposante reeks. Het is het derde WK op rij waarop de Nederlandse ploeg ten minste één gouden medaille behaald.
 
De halve finale tegen de Française Lebrun bleek het keerpunt van de dag. In een gelijk opgaande wedstrijd kon geen van beide judoka’s een beslissing forceren. De vlaggen moesten opnieuw uitkomst brengen. Het arbitrale trio was verdeeld. De hoofdscheidsrechter koos voor Lebrun, de twee hoekscheidsrechters voor Verkerk. “Daar moet je ook een beetje geluk mee hebben. Toen ze die won, dacht ik, nou moet ze de rest ook maar doen”, aldus coach Chris de Korte.Last van de lange halve finale had ze in de eindstrijd niet. “Conditioneel was ik top. Ik kan nog wel drie partijen judoën. Ik heb in de voorbereiding heel goed naar mijn lichaam geluisterd.”
 
In tegenstelling tot clubgenoot Edith Bosch had Verkerk geen last van zenuwen voor eigen publiek. “Ik zag het niet als extra druk. Ik heb er onwijs van genoten. Ik werd er juist sterker van”.Verkerk is tot bloei gekomen onder de leiding van De Korte. “Chris geeft me de technische aanwijzingen die ik nodig heb. Daarom ben ik ook naar hem gegaan. Hij kan me daarin beter maken.”
De Korte had van begin af aan vertrouwen in de kwaliteiten en mogelijkheden van Verkerk. “Ze kwam van een club uit Rotterdam. Toen vroeg ze ‘hoe kan ik zo worden als Edith Bosch?’ Toen zei ik, doe mij een lol, je moet zo worden als Marhinde Verkerk.”
 
Vanaf dat moment startte De Korte en Verkerk samen een traject, met de wereldtitel in Rotterdam als ultieme beloning. “Ze moest leren om zelfstandig op de mat te staan, egoïstischer te worden. Ze dacht, net als Mark Huizinga, te veel na.
De Rotterdamse coach prijst de kwaliteiten van zijn pupil. “Ze heeft een goed fysiek en is ontzettend leergierig. Ze pakt alles heel snel op.” De Korte ziet zelfs nog verbeterpunten. “Haar ne-waza (grondwerk, red.) kan nog beter. Mark Huizinga kon dat eerst ook niet goed. Als ze dat kan, dan is ze compleet.”
 
Na de medailleceremonie stond de Nederlandse ploeg klaar om de kersverse wereldkampioen te bejubelen. Haar clubgenoten en vriendinnen Elisabeth Willeboordse, Edith Bosch en Carola Uilenhoed gooiden met enkele andere teamleden Verkerk meerdere malen in de lucht. Verkerk had genoten van het moment en de ereronde. “We hebben met z’n allen heel hard getraind en dit beleef je dan gelukkig ook samen”.